۱۳۸۷ خرداد ۲۸, سه‌شنبه

سعدی

جهان بر آب نهاده است و زندگی بر باد
غلام همت آنم که دل بر او ننهاد
جهان نماند و خرم روان آدمی
که باز ماند ازو در جهان به نیکی یاد
بر آنچه میگذرد دل منه که دجله بسی
پس از خلیفه بخواهد گذشت در بغداد
گرت ز دست براید چو نخل باش کریم
ورت نصیب نیفتد چو سرو باش آزاد



هیچ نظری موجود نیست: